Zaken die ons raken

Vraagtekens.

ASSEN- We zijn wat van slag. Dat komt door de straffen die, in deze gevallen, jonge mensen kregen na het veroorzaken van verkeersongevallen. In beide gevallen werd te hard gereden. In één geval werd een verkeerszuil aan de linkerkant gepasseerd. In beide gevallen waren er slachtoffers te betreuren. Bij het ene ongeval betrof het een jong meisje dat het ongeluk niet overleefde. In het andere geval werd gesproken over zwaar lichamelijk letsel. Verschrikkelijke gebeurtenissen.

De rechter heeft geoordeeld. Die rechter moet zich houden aan de wetboeken en bewijslast.
Die maatstaven gelden in ons land. Goed dat die maatstaven er zijn. Dat voorkomt willekeur en onrechtvaardigheden.

Maar toch hebben we er geen vrede mee. Het houdt ons steeds bezig. Het lijkt zo oneerlijk. Je maakt bewust fouten waarbij je slachtoffers maakt en je komt er af met een taakstraf en een korte rijontzegging. De slachtoffers en de familie van de slachtoffers hebben ‘levenslang’ verdriet en zorgen. We komen er niet uit.

Regelmatig rijden we met onze auto, door Assen en omgeving. Steeds valt ons op, dat snelheidsovertredingen meer en meer voorkomen. Het is bijna standaard aan het worden. Sterker nog: Je hoort toeteren en je ziet mensen gebaren maken als je gewoon de aangegeven snelheid aanhoudt. Handhaven lijkt soms, als het over gevaarlijk rijden gaat, een vies woord. Dat er meer ongelukken gaan gebeuren is een voorspelling met een hoge kans op zekerheid. Hoeveel doden/gewonden moeten we nog tolereren? Hoe we uit deze vicieuze cirkel moeten komen is ons niet duidelijk. Maar dat het zo niet door kan gaan wordt steeds duidelijker.

Handhaaf op een manier die de overtreder echt pijn doet?

Jaap Bouma.

Reageren Afdrukken